YCGK’nun 07.10.2013 Tarihli ve 223/239 sayılı ve YCGK’nun 17.02.2004 Tarihli ve 23/38 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere, “Sorun, gerekçe ve sonuç bölümlerinden oluşan ve gerekçeli karar olarak isimlendirilen belge, yargılamayı gerçekleştiren ve yargılananlarla ilgili bilgileri, iddiayı, savunmayı, kabul edilen ve reddedilen kanıtları, bunların tartışılmasını, gerekçeyi ve hükmü içermektedir. Olay ile suçun işlenmesindeki özellikler ve suçun ne şekilde işlendiğinin açıklandığı bölüme sorun, mevcut kanıtları ve kanıtların irdelenmesini, delillerle sonuç arasındaki bağı, diğer bir söylemle neden bu sonuca varıldığının anlatıldığı ve hukuki nitelendirmenin yer aldığı bölüme gerekçe denilmektedir.”

Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Ceza Daireleri içtihatlarında da “Kabul edilen ve reddedilen delillerin, bunların tartışılmasının gerekçeyi ve hükmü içerdiği” belirtilmektedir. Dolayısıyla, CMK’nun 230/1-b maddesi ve yukarıda yer verilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararı karşısında, mahkeme tarafından yazılarak dillendirilen gerekçede mutlaka hükme esas alınan ve reddedilen delillerin tek tek karşılaştırılıp tartışılarak akla mantığa uygun bir biçimde açıklanması gerekmektedir.